تنهایی

من خدا را دارم

      کوله بارم بردوش

  سفری  می باید

                       سفری بی همراه

گم شدن تا ته تنهایی محض

    سازکم با من گفت :

     هر کجا لرزیدی

      از سفر ترسیدی

تو بگو از ته دل

من  خدا  را دارم

                              من و سازم چندی ست

                               که فقط با اوییم...

  دلم هواتو کرده...