یکی بود یکی نبود
زیرگنبد کبود
شکایت از دلم دارم
متحمل عاشقی
دلی که پر کشید و رفت
اما هنوز تو عاشقی
این دل زندونی من
مجرم بند اولش
چی بگم از کجا بگم؟
فقط شکایت و گله
یکی بود یکی نبود
زیر گنبد کبود
هیچ کسی همدم دل
تنها و بی کسم نبود
سفرت درد کمی نیست
واسه ی دلم میدونی
راستی باورم نمیشه
تو میری و نمی مونی
ریشه بسی تو تموم لحظه های بی قراری
دلت از سنگه که میخوای دلمو تنها بذاری
تو آخرین نگاه تو من دیگه پیدا نبودم
کی جای من بود تو چشمات اینو هرگز نفهمیدم
نذار که بین من و تو هرچی بوده خاطره شه
توبری و من بمونم قصه ی ما تموم بشه
یه عهدی بود میون ما
اما حالا یه خاطره ست
از تو فقط مونده برام
یه خاطره همینو بس
خودت نگفتی که میری
امانگات رفتنی بود
هر چی میگفتم که نرو
بهونه هات تکراری بود
هرجا میرم یاد چشمهات
تو قاب چشمهای منه
صدات میاد اما خودت
نیستی دلم پر از غمه
دیگه دلت که اینجا نیست
یادت ولی پیش منه
تو نیستی و شب گریه ها
در به دری کار منه
نذار که دیوونه بشم
نذار از عشقت بسوزم
بارون چشمهام میباره
از دوری تو هنوزم
اگه صدامو میشنوی
بدون یکی دوستت داره
یکی که چشمهاش همه ی
نیستی و بارون میباره
اگه صدامو میشنوی
بدون یکی منتظره
یکی برای دیدنت
نشسته پشت پنجره
یکی بود یکی نبود
زیر گنبد کبود
هیچ کسی همدم دل
تنها و بی کسم نبود
آهای تو که فکر میکنی
خیلی دلم تنگه برات
آهای تو که دوست نداری
سر بزارم رو شونه هات
آهای تو که به من میگی
به پام بسوز و بساز
حالا اگه میخوای بری
راه بازه و جاده دراز
نفرین کنی یا نکنی
فرقی واسش نداره
هرکی که یار اون بشه
میره تنهاش میذاره
برو که فکر رفتنت
آتیش به جونم میزنه
غم از تو باوفاتره
هرشب به من سر میزنه
یادته وقت رفتنت واسم پیغام گذاشتی
گفتی کنار من بودی اما دوستم نداشتی
منتظرم اون روز بیاد
که دستمو بگیری
توی چشمهام نگاه کنی
جون بکنی بمیری
الهی لحظه های خوش تو زندگیت نباشه
الهی بهترین رفیقت هم ازت جدا شه
بسه دیگه نفرین نکن
آخه دلمو سوزونده
رفته با غریبه
پس لیاقتش همینه
الهی نفرینهای من دامنتو بگیره
عزیزترین کست جلوت پرپر بشه بمیره
الهی که ترشیده شه هیچ کس اون نگیره
لیاقت تورو نداشت بزار تنها بمیره