آدمک آخر دنیاست،
بخند.
آدمک مرگ همین جاست،
بخند.
دست خطی که تو را عاشق کرد،
شوخی کاغذی ماست،
بخند.
آدمک خر نشوی گریه کنی،
کل دنیا سراب است،
بخند.
آن خدایی که بزرگش خوانی،
به خدا مثل تو تنهاست،
بخند ...
من خدا را دارم
کوله بارم بردوش
سفری می باید
سفری بی همراه
گم شدن تا ته تنهایی محض
سازکم با من گفت :
هر کجا لرزیدی
از سفر ترسیدی
تو بگو از ته دل
من خدا را دارم
من و سازم چندی ست
که فقط با اوییم...
دلم هواتو کرده...